Egun guztietarako otoitza:
¡ Antiguako Ama kutuna, gure biotzaren itxaso erdian argi egitera etorri ziñan , Ama, laztana.
Inoiz baño arerio geyagoz inguratuta gagoz. Arrantzaliak, kaitik urrundu ezkero, zeruko izarrari begiratuten dautse, itxaso erdian ondatuko espadira.
Ama! geube Jaungoikoaren laguntasuna galduta, noiz ondatuko gabiltz. Argi egiguzu, bada, zeuk, eta zeruko kai ederrera bildur barik igongo dogu. Nora yoko dogu bestela?. Elorri orretan gure uri au zaindu ta gordeteko eziñan, dada, agertu? Gu aintxiñako lekeitar zarren semiak gara. Eurak lez, geube, sinesmenian argiak eta maitasunian sutsuak izan nai dogu. Zeure ardurapian artu gagizuz eta gure gurari ederra lortuko dogu. Alantxe izan bedi.
Egunerako Otoitza:
Lenengo eguna: Kristiñau biotzen gogorik aundiena Jesukristo gure Jauna ezgututia da. Zelan ezaguko dogu Semia, Amandik urrun bagabiltz? Jesukristo ondo ezagututeko eskerra nai genduke gaur. Alantxe izan bedi.
( Iru Agur Maria, eta eskabibia, ondoren Azken agurra ).
Bigarren eguna:
Irugarrenekoa:
Laugarrenekoa:
Bosgarrenekoa:
Seigarrenekoa:
Saspigarrenekoa:
Sortzigarrenekoa:
Bederatzigarrenekoa:
Azken Agurra:
Biotzik beruenagaz ezkerrak egin nai neikixus, emon deustasuzan ondasunagaitik. Baña, eskerrik aundiana, biotz-ikararik maitekorrena, geure erriaren Aingeru yagolia sarielako da: Gure arrantale zintzuen kai ederra zarielako, eta gure malkoguztien gozotegi zoragarria zarielako.
¡ Antiguako Ama biguna ! Gure erriko umetxuak, gure gastiak, gure sendiak etzaik guztietatik zainduizuz. Lurrianzeure-zeuriak ixanda, zeruan-be zeuriak beti ixateko. Alantxe izan bedi.